In een wereld die gefascineerd is door de geheimen van een lang leven, komt uit een onderzoek van de Harvard Universiteit – een van de langstlopende studies over geluk – een eenvoudige waarheid naar voren.
Hoe leef je eindelijk écht gelukkig?
Onderzoekers van Harvard werkten gedurende 80 jaar onafgebroken aan dit mysterie. De Harvard Study of Adult Development, gestart in 1938, is een van de langstlopende onderzoeken ooit en volgde het leven van honderden mensen. Aanvankelijk onderzocht men de fysieke en mentale gezondheid van 268 jonge studenten – waaronder zelfs John F. Kennedy.
Bijna acht decennia later weten we het zeker: het is niet rijkdom of sociale status die ons geluk bepaalt, maar de kwaliteit van onze menselijke relaties.
Eenzaamheid, de kwaal van de eeuw
Gedurende tientallen jaren van interviews, medische onderzoeken, klinische observaties en vragenlijsten trokken de onderzoekers een opvallende conclusie: mensen met warme, bevredigende sociale relaties op 50-jarige leeftijd, hebben op 80-jarige leeftijd een betere gezondheid.
Eenzaamheid doodt. Het is even schadelijk als roken of alcoholisme, waarschuwt Dr. Robert Waldinger, psychiater en directeur van het onderzoek.
De studie werd later uitgebreid met bewoners van volkswijken in Boston, hun echtgenotes en kinderen. Ondanks de uiteenlopende levenslopen was er één constante: sociale verbondenheid beschermt tegen mentale achteruitgang, pijn en isolement. Zelfs cholesterolniveaus blijken minder belangrijk dan menselijke warmte.
“Eenzaamheid doodt. Ze is even krachtig als tabak of alcoholisme.”
– Dr. Robert Waldinger
“Het verrassende resultaat is dat onze relaties – en het geluk dat we erin vinden – een enorme invloed hebben op onze gezondheid. Zorg dragen voor je lichaam is belangrijk, maar zorgen voor je relaties is óók een vorm van zelfzorg. Dat is, denk ik, de grote onthulling.”
Relaties onderhouden, de sleutel tot geluk
“Goede relaties beschermen niet alleen ons lichaam, maar ook onze hersenen,” legt Dr. Waldinger uit in zijn TED-talk.
Zelfs koppels die regelmatig ruzie maakten, bleven gezond zolang ze voelden dat ze op elkaar konden rekenen in moeilijke momenten.
In een samenleving die steeds meer getekend is door isolatie, klinkt deze studie als een dringende oproep om zorg te dragen voor onze banden met anderen.
Psychologe en psychotherapeute Anne-Marie Benoit wijst op een ander gevaar van eenzaamheid: het verlies van de kleine, dagelijkse verbindingen.
Gekozen eenzaamheid hoeft geen probleem te zijn, zegt ze, maar vergeten dat een sociaal leven bestaat uit duizenden kleine draadjes wél.
Het is essentieel om elke dag de kansen op contact te grijpen – met collega’s, winkeliers, buren. En vooral: te beseffen dat velen zich eenzaam voelen. Die gedachte kan helpen om het gevoel van schaamte te doorbreken.
In plaats van te vragen: “Waarom krijg ik niets van anderen?”,
kun je je afvragen: “Hoe kan ik een ander vandaag steunen of blij maken?”
Iedereen zijn dosis, iedereen zijn tempo – als je maar deelt. Want delen is geluk.